Baza lokacji \ ulica Rakoczego

Widok na kościół Karmelitów Bosych, ulica Rakoczego 

Zlokalizowano tu podwórko zakładu, w którym pracuje Marek, w tym miejscu spędzają przerwy pracownicy (jednego z nich gra wywodzący się z Rzeszowa aktor i piłkarz Marian Łącz). Przy zakładzie kręci się kot, którego Marek upatrzył sobie na towarzysza dla Tomasza Wereszczyńskiego. Mężczyzna zabiera zwierzaka, ukrywając go ...pod wiadrem. W jednej ze scen widać rozłożone na ziemi „Nowiny Rzeszowskie” – wówczas organ prasowy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie, gazetę z charakterystyczną czerwoną winietą.

W tej okolicy umiejscowiona jest też scena, w której Bożenka spotyka pana Tomasza Wereszczyńskiego przyglądającego się dzieciom puszczającym latawce w wietrzny dzień. Staruszek wyszedł na spacer po kwiaty dla Bożeny, ale stracił poczucie czasu. Pielęgniarka złości się, że jej podopieczny nie wziął szalika i mógł przemarznąć, jednak Wereszczyński nie do końca rozumie kierowane pod swoim adresem pretensje.

Widok na Greckokatolickie Seminarium Duchowne przy ul. Basztowej.

Po powrocie z Londynu Ziuk spotyka się z Aleksandrem Sulkiewiczem „Tatarem” i dopytuje o sprawy związane z organizacją. Jest rozczarowany, że bez niego ruch konspiracyjny stracił swój impet. Od przyjaciela Józef słyszy także tragiczną wiadomość – w międzyczasie w Petersburgu zmarł jego ojciec, a grób pozostaje pod obserwacją carskich służb, co wyklucza odwiedziny.

Tutaj umiejscowiona została scena po zamachu na pułkownika Lwa Kreutzberga i jego ludzi. Aleksander Sulkiewicz „Tatar” przekazuje carskim funkcjonariuszom pozdrowienia od Wiktora (czyli Józefa Piłsudskiego) i rzuca w ich stronę ładunek wybuchowy. Po zamachu „Tatar” opuszcza budynek i wychodzi na zewnątrz, trzymając w dłoni napoleońską jednogroszówkę.